ÖLMEM

Söylen Azrail’e gelmesin boşa
İsterse ismimi yazsın en başa
Canımı alamaz değsem yüz yaşa
Yavrumu bir işe koymadan ölmem

Şimdilik arayı tutsun serince
Ağzımı açamam işe girince
Gelsin alsın girdiğini görünce
Yavrumun işini duymadan ölmem

Canımı alsa da itiraz etmem
Gözünün önünden bir yere gitmem
Dediğim olunca asla kin gütmem
Yavrumun işine doymadan ölmem

Boşuna gelmesin vermem canımı
Gezip dolaşmasın her bir yanımı
Kendi ellerimle en son kanımı
Yavrumun işini yoymadan ölmem

Ahmet Erbay inan çok kapı çaldım
Bütün kapılardan hep hayır aldım
Ellerim belimde öylece kaldım
Yavrumun işini yaymadan ölmem