En sonunda ölüm seni alacak
Bütün bedenin toprak olacak
Bu dünyada yaşadığın kalacak
Yalvartma yeter ölmeyecek misin?
Sende geleceksin benim sözüme
Topraklar dolacak iki gözüne
Seni saracaklar kefen bezine
Yakartma yeter ölmeyecek misin?
Kalırım sanma sende ölürsün
Unutma sen dediğime gelirsin
İki elim yakandadır bilirsin
Ağlatma yeter ölmeyecek misin?
Gel Allah aşkına Erbay’ı üzme
Gününü gün et boşuna gezme
Uzaktan bakıp gözlerin süzme
Aldatma yeter ölmeyecek misin?
Bir dileğin vardır yaradan senden
Ölmeye razıyım çektirme bana
Ne olur çekmemi bekleme benden
Ölmeye razıyım çektirme bana
Eğer hatam varsa kusura kalma
Şeytana uydurup fikrimi çalma
Canımı al benim aklımı alma
Ölmeye razıyım çektirme bana
Sana yalvarırım bana çektirme
Öldür beni gün geçtikçe çöktürme
Al canımı gözyaşlarım döktürme
Ölmeye razıyım çektirme bana
Ne malda ne mülkte inan ki gözüm
Ne olur çekmeyim budur son sözüm
Ben kendi başıma bulamam çözüm
Ölmeye razıyım çektirme bana
Ahmet Erbay nerelere giderim
Sağlığımı versen daha ne derim
Gece gündüz sana dua ederim
Ölmeye razıyım çektirme bana
Bir insanın eğer huzuru yoksa
Böyle yaşamadan ölmek iyidir
İçinden çıkılmaz dertleri çoksa
Böyle yaşamadan ölmek iyidir
Kötüyse kaderi yüzü gülmezse
Eş ne yapsın lafa söze gelmezse
Çile çeker sürünür de ölmezse
Böyle yaşamadan ölmek iyidir
Zalimin elinden çekerse çile
Dertleşip birine söylemez bile
Ağzını açıp da getirmez dile
Böyle yaşamadan ölmek iyidir
Yazık olmuş bir kötüden çekerse
Dala döner gün geçtikçe çökerse
Gece gündüz gözyaşını dökerse
Böyle yaşamadan ölmek iyidir
Ahmet Erbay muradını almamış
Yazık güzel hiç takatin kalmamış
Hiç bir yere özgür koyup salmamış
Böyle yaşamadan ölmek iyidir
Seni unutamam hoşlandım senden
Öç mü alıyorsun bilmiyom benden
Sana rastlayıp ta gördüğüm günden
Seni unutamam ölene kadar
Senin sevgin hiçbir zaman bitmiyor
Bir başkası sevse bile yetmiyor
Hayalinde gözlerimden gitmiyor
Seni unutamam ölene kadar
Bana diyorlar ki hiç mi bıkmazsın
Gece gündüz hiç aklımdan çıkmazsın
Hurimisin hatır gönül yıkmazsın
Seni unutamam ölene kadar
Atamadım ayrılığın şokunu
Unutmadım hala senin kokunu
Keşif edemedim her bir dokunu
Seni unutamam ölene kadar
Ağzımdan atamam senin adını
Hiçbir zaman unutamam tadını
Olsaydın ya bu Ahmet’in kadını
Seni unutamam ölene kadar
Sahte gülücüğe aldanman sakın
Siz benim gelinde içime bakın
Ya verem ya kanser ölümüm yakın
Ölüp kurtulayım senin elinden
Mecburen gülerim ellere karşı
Bendeki bu dertler buluyor arşı
Çok kötü hayat basmıyor marşı
Ölüp kurtulayım senin elinden
Sormayım dostlarım yanıyor içim
Yaşanmaz bu hayat böyle ne biçim
Ellere karşıdır mecburi geçim
Ölüp kurtulayım senin elinden
Gülerken görüp te mutlu sanmayın
Sahte gülücüğe sakın kanmayın
Yaşayan ölüydüm boşa yanmayın
Ölüp kurtulayım senin elinden
Günyüzü görmemiş Ahmet Erbay’ım
Ömrüm tez tükendi kalmadı ayım
Yalancı dünyada buyumuş payım
Ölüp kurtulayım senin elinden
Ben seni çok sevdim vermedi baban
Gel senle beraber ölek kurtulak
Seviyom desende yetmedi çaban
Gel senle beraber ölek kurtulak
Baban zorla verdi ellerin oldun
Birkaç yıl içinde sarardın soldun
İçerin çürüdü dertlerle doldun
Gel senle beraber ölek kurtulak
Mutlu değilsin ki yüzün gülmedi
Mutsuz yaşamak ta sana gelmedi
Elin oğlu kadir kıymet bilmedi
Gel senle beraber ölek kurtulak
Vermediler sevdiğinle kalmadın
Şu dünyada muradını almadın
Yüzün hiç gülmedi mutlu olmadın
Gel senle beraber ölek kurtulak
Çok üzdüler seni anında çöktün
Sevmeden evlendin çok çile çektin
Her zaman ağladın gözyaşı döktün
Gel senle beraber ölek kurtulak
Nasip olup sevdiğine varmadın
Ahmet Erbay doyasıya sarmadın
Gel kaçalım diye bana sormadın
Gel senle beraber ölek kurtulak
Ben istedim evlenmedin benimle
Çok sevmiştim inanmazsın yeminle
Vardın bir kötüye kendi elinle
Öleceksin elin kızı ölecek
Zayıflamış dönmüş bir kuru dala
Sanki ölümüne bir çeyrek kala
Yakın bir zamanda koyarlar sala
Öleceksin elin kızı ölecek
Kuyuya benzemiş çekilmiş gözler
Sararıp ta solmuş al yanak yüzler
Giysilerin çökmüş bedenin gizler
Öleceksin elin kızı ölecek
Bacaklar dolaşır yürürken yolda
Ne et ne gön kalmış bacakta kolda
Sözünü duyarım hep sağda solda
Öleceksin elin kızı ölecek
Yazık olmuş gençliğini bitirmiş
Güzelliğin hiç koymamış yitirmiş
Seni ölüm döşeğine getirmiş
Öleceksin elin kızı ölecek
Ahmet Erbay neler gelmiş başına
Acımamış elin oğlu yaşına
Aklar düşmüş kirpiğine kaşına
Öleceksin elin kızı ölecek
Yalvartma boşuna gel beni kırma
En sonunda öleceksin el kızı
Bahane uydurup başından ırma
En sonunda öleceksin el kızı
Bir şeyler uydurur bahane eder
Kandırır beni hep çeker gider
Günahtır size yaratan ne der
En sonunda öleceksin el kızı
Kız beni yakıyor cilvesi nazı
İnsafa geliyor arada bazı
Böyle değil midir kaderle yazı
En sonunda öleceksin el kızı
Fırsat sende diye muhannet olma
Sonra pişman olup saçların yolma
Sonunda üzülüp sararıp solma
En sonunda öleceksin el kızı
Dokundurmaz asla saçın teline
Hediyeler aldım almaz eline
Müsaade et sarayım ince beline
En sonunda öleceksin el kızı
Bir buseyi bile esirger vermez
Sanma gerdan da ki güllerin dermez
Yanından geçer de Ahmet’i görmez
En sonunda öleceksin el kızı
Doktor bey de hele yok mu ki çarem
Doktorlar ne yapsın derindir yaram
Derdimin dermanın kimlere soram
Öleceğim dimi söyle doktor bey
Nereye gideyim bu derdim için
Biliyom zaten yanıyor içim
Dermansız dert buda ne biçim
Öleceğim dimi söyle doktor bey
İnsan bu kadar çeker mi böyle
Bak hele derdime gel insaf eyle
Üzme bizleri doğruyu söyle
Öleceğim dimi söyle doktor bey
Ahmet Erbay’ım ne zaman gülmüş
Fakirlik yoksulluk hayatın bölmüş
Umurunda değil bir garip ölmüş
Öleceğim dimi söyle doktor bey
Kırdım ben yavrumu kırdım o yari
Asın kesin vurun öldürün beni
Canları bir daha kırmadan bari
Asın kesin vurun öldürün beni
Küsülü insanın yüzleri gülmez
Kırılan kalpler de yerine gelmez
Neler yaşıyoruz kimseler bilmez
Asın kesin vurun öldürün beni
Tartıştık onlarla bana küstüler
Arada bir konuşurduk sustular
Evde çıt yok selamıda kestiler
Asın kesin vurun öldürün beni
İşten gelsem bakmıyorlar yüzüme
Konuşurum cevap gelmez sözüme
Gözün çeker hiç bakmıyor gözüme
Asın kesin vurun öldürün beni
Öldürün beni çekmeyim fazla
Mezara koysunlar davulla sazla
Ahmet Erbay’ın işi olmaz nazla
Asın kesin vurun öldürün beni