Babam atıyor havayı
Anam kapıyor tavayı
Hanım kapar oklavayı
Ev değil ki tımarhane
Dedemden geliyor tille
Ebeme vurdu bir sille
Beni bırakın der ille
Ev değil ki tımarhane
Herkes birbirine çatar
Arada bir çalım satar
Küser orda bur da yatar
Ev değil ki tımarhane
Öfkelenir yoldan sapar
Sinirlenir sopa kapar
Sanmayın ki bir şey yapar
Ev değil ki tımarhane
Ahmet Erbay’ı üzerler
Çaktırmaz ama süzerler
Birbirini hep ezerler
Ev değil ki tımarhane
Etnahasan türbesine çıkalım
Niyaz verip Seküceğe bakalım
Suyu koyup semaveri yakalım
Çay içmek hoş olur Etnahasanda
Serip te oturun kilim ve halı
Rüzgârla seslenir çamların dalı
Alım çökeleği peyniri balı
Çay içmek hoş olur Etnahasanda
Yakmışlar ateşi dumanı tüter
Ses yok soluk yok tek kuşlar öter
Manzara çok hoştur öyle ki beter
Çay içmek hoş olur Etnahasanda
İnsan dinleniyor huzur orada
Genelde kurbancı vardır burada
Dilekler dileyin erin murada
Çay içmek hoş olur Etnahasanda
Cuma akşamları doğranır lokma
Dile dileğini kin kibir sokma
Gel Ahmet Erbay’ım canını sıkma
Çay içmek hoş olur Etnahasanda
Bir gün olur bizim köye gidersen
Niyazın ver Etnahasan dedeye
Çık türbeye eğer gönül edersen
Niyazın ver Etnahasan dedeye
Varın gidin siz türbenin başına
Dilek tutup taş yapıştır taşına
Otur dinlen çevirmenin kaşına
Niyazın ver Etnahasan dedeye
Kuş bakışı şöyle bir köye bakın
Dilek çamına da bir çaput takın
Ziyaret etmeden gitmeyin sakın
Niyazın ver Etnahasan dedeye
Yaslayın sırtını guguk çamına
Düşmeyesin sakın gaflet gamına
Girin bakın lokma yenen damına
Niyazın ver Etnahasan dedeye
Ahmet Erbay sakın düşünme hile
Niyaz ver özünden dileğin dile
İçinden kötülük geçmesin bile
Niyazın ver Etnahasan dedeye
Kimi çalışıyor kimisi yatar
Eşit davran adam insan kayırma
Kimi orda burda havasın atar
Eşit davran adam insan kayırma
Neden herkes adamını koruyor
Herkes yatar ne arıyor soruyor
Yağcı kayıp çalışanı yoruyor
Eşit davran adam insan kayırma
Hak yeme sakın ha yaparsın ayıp
Birde bakmışınki etmişsin kayıp
Her olur olmazı sen adam sayıp
Eşit davran adam insan kayırma
Kötü insan dürüstleri eziyor
Sahtekârlar çalışmayıp geziyor
Çok çalışan hayatından beziyor
Eşit davran adam insan kayırma
Kayırırsın babanın mı uşağı
Bu kaçıncı kura veya kuşağı
Kaşınırsan ver eline kaşağı
Eşit davran adam insan kayırma
Ahmet Erbay işte buna kızıyor
Bakın size şiir destan yazıyor
Hayır derse suratları azıyor
Eşit davran adam insan kayırma
Sunam tek başına yüzer göllerde
Sulara dökülmüş gonca güllerde
Eşin mi kayboldu ıssız çöllerde
Sunam ne ötersin eşin mi kayıp
Acımamış avcı vurmuş derede
Yalınız mı kaldın eşin nerede
Kırılmış kanadı düşmüş yerede
Sunam ne ötersin eşin mi kayıp
Yaralanmış kanadını açamaz
Kanat çırpıp enginlere uçamaz
Alıcı kuş gelse asla kaçamaz
Sunam ne ötersin eşin mi kayıp
Ne duruyon burda eşini ara
Dolaş civarları her yanı tara
Avcı vurmuş onu kanadı yara
Sunam ne ötersin eşin mi kayıp
Tek başına sakın göllerde yüzme
Ahmet vurur seni yalınız gezme
Dertli dertli ötüp bizleri üzme
Sunam ne ötersin eşin mi kayıp
Geziyor ceylan yalnız başına
Dolanır durur eşin vurmuşlar
Sinekler çökmüş yaşlı kaşına
Hain avcılar tuzak kurmuşlar
Eşin bulamazsın arama boşa
Yazılan gelir bu garip başa
Başını vurma sen taştan taşa
Sanki ağlıyor orda durmuşlar
Döne döne hep arıyor eşini
Vura vura kırmış sanki döşünü
Zalim avcı bırakmamış peşini
Yaralı ceylanın etin burmuşlar
Ceylan seni vuran avcı nerede
Yaralanmış eşin yatar derede
Erbay lanet okur böyle yer ede
Kovalamış ceylanımı yormuşlar
Ağzına sığmıyor kocaman dişi
Becerikli değil yapamaz işi
Sadece yanında vardır er kişi
Sana yakışmamış eşin çok çirkin
Bu çirkin adama bu nasıl varmış
Neden böyle olmuş yerimi darmış
Mecburen katlanıp sineye sarmış
Sana yakışmamış eşin çok çirkin
Sen gibi güzeli sevip saramaz
Haline bakmıyor birde yaramaz
Tıraşın olup ta saçın taramaz
Sana yakışmamış eşin çok çirkin
Bir toplum içinde tutamaz elin
Odundur eğilmez saramaz belin
Sende çok güzelsin tatlıdır dilin
Sana yakışmamış eşin çok çirkin
Girmiş birbirine kirpiği kaşı
Belli ki senden büyüktür yaşı
Baksana karışmış hep saçı başı
Sana yakışmamış eşin çok çirkin
Çok çirkinmiş yakışmamış yanına
Ahmet gibi saramaz ki canıma
Boş boşuna girmiş senin kanına
Sana yakışmamış eşin çok çirkin
Seni görür görmez eridim aktım
Sen gelip geçtikçe ben sana baktım
Sana vurularak kendimi yaktım
Eşin ve benzerin yok güzel gelin
Sana âşık oldum kendimden geçtim
Güzeller içinden ben seni seçtim
Uğraştım olmadı bir tas su içtim
Eşin ve benzerin yok güzel gelin
Görür görmez hayran kaldım geline
Sarılasım geldi ince beline
Kurban olam senin saçın teline
Eşin ve benzerin yok güzel gelin
Baka kaldım gözlerimi alamam
Çok güzelsin ben duyarsız kalamam
Kimseye güvenip haber salamam
Eşin ve benzerin yok güzel gelin
Ne olursun bir kez öpem sarılam
Olmaz bile desen nene darılam
Gel ikimiz hamur olup karılam
Eşin ve benzerin yok güzel gelin
Acaba ölür mü kız sana saran
Var mı benim gibi arayıp soran
Bu Ahmet Erbay’a vermedin sıran
Eşin ve benzerin yok güzel gelin
Beni kimselere etmedi muhtaç
Kendisi aç kaldı bırakmadı aç
Kraliçem benim başımdaki taç
Eşimin eşi yok benim nezdimde
Hastalansan bekliyordu başımı
Eksik etmez yemeğimi aşımı
Hep o siler kimse silmez yaşımı
Eşimin eşi yok benim nezdimde
Nereye gitsem yanımda vardı
Gece üşüdüysem beni hep sardı
Eşi benzeri yok vefalı yardı
Eşimin eşi yok benim nezdimde
Yemeği yoksa anında yapar
Ben ona taparım o bana tapar
Öyle marifetli anında kapar
Eşimin eşi yok benim nezdimde
Çabucak yapar börekler kekler
Ben işe giderim o yuva bekler
Daralmaz asla hep ular ekler
Eşimin eşi yok benim nezdimde
Onu çok severim o benim canım
Ben onu evime yapmışım hanım
Ahmet’im fedadır damarda kanım
Eşimin eşi yok benim nezdimde
O bundandır bu şundandır ayırmam
Herkes benim eşim dostum akrabam
Ayrım yapıp hiç kimseyi kayırmam
Herkes benim eşim dostum akrabam
Herkes insan yoktur bizim farkımız
Aynı hayat aynı döner çarkımız
Yan yanadır evimiz ve barkımız
Herkes benim eşim dostum akrabam
Kimisi amcamız kimisi dayı
Farkı yok eşittir bayanı bayı
Kazanır rızkını ayrılmış payı
Herkes benim eşim dostum akrabam
Saygı duyar büyükleri sayarım
Yeri gelir küçüklerle ayarım
Söz verdim mi sanmayın ki cayarım
Herkes benim eşim dostum akrabam
Ahmet Erbay daim uyum sağlarım
Yeri gelir ağlayanla ağlarım
Yasın tutar karaları bağlarım
Herkes benim eşim dostum akrabam