Eylül ayı hiçte bana gelmedi
Hep ağlattı yüzüm bile gülmedi
Yaralandım hiç bir kimse bilmedi
Yüzüm güler amma içim kan ağlar
Derdim çoktur hangisine yanayım
Aklım başımdadır niye banayım
Bitmiyor ki nasıl dertsiz sanayım
Yüzüm güler amma içim kan ağlar
Ağlıyorum sakın demeyin niçin
Yaram çok derinde yanıyor içim
Çekilmiyor artık dertler ne biçim
Yüzüm güler amma içim kan ağlar
Dinmez oldu benim gözümden yaşlar
Bir şey olsa kendi akmaya başlar
Ah çektikçe inler ağaçlar taşlar
Yüzüm güler amma içim kan ağlar
Üzüntüden ağrı girer bedene
Bedduam var bizi böyle edene
Ahmet netsin bırakıp ta gidene
Yüzüm güler amma içim kan ağlar
İlk Yorumu Siz Yapın