EV DEĞİL Kİ

Babam atıyor havayı
Anam kapıyor tavayı
Hanım kapar oklavayı
Ev değil ki tımarhane

Dedemden geliyor tille
Ebeme vurdu bir sille
Beni bırakın der ille
Ev değil ki tımarhane

Herkes birbirine çatar
Arada bir çalım satar
Küser orda bur da yatar
Ev değil ki tımarhane

Öfkelenir yoldan sapar
Sinirlenir sopa kapar
Sanmayın ki bir şey yapar
Ev değil ki tımarhane

Ahmet Erbay’ı üzerler
Çaktırmaz ama süzerler
Birbirini hep ezerler
Ev değil ki tımarhane