Bizleri bırakıp gurbete gitti
Bir mektup salmadı gül yüzlü yar yar
Günlerim su gibi aylarda bitti
Bir mektup salmadı gül yüzlü yar yar
Ne bir haber saldı ne kendi geldi
Özledim hasretlik bağrımı deldi
Oturdum ağladım gözyaşım seldi
Bir mektup salmadı gül yüzlü yar yar
Üzüldüm ağladım kendimi yordum
Gelene geçene yolcuya sordum
Bana zindan oldu mekanım yurdum
Bir mektup salmadı gül yüzlü yar yar
Çocuklar soruyor nerede babam
Evin geçimine yetmiyor çaban
Elbisem yırtıldı kalmadı abam
Bir mektup salmadı gül yüzlü yar yar
Bu Ahmet Erbay’ın gözleri yolda
Hiç derman kalmadı bacakta kolda
Adın söyleniyor hep sağda solda
Bir mektup salmadı gül yüzlü yar yar