Şu benim köyümü şaşırır gören
Hayretle bakıyor içine giren
Yıkılmış evleri her yanı ören
Sırtımı duvara verdim ağladım
Kalmamış kimseler tütmüyor baca
Sokakta kimseler bakmıyor aca
Çürümüş dökülmüş baksana saca
Yüzümü toprağa sürdüm ağladım
Engel olamadım gözüm yaşına
Yüzüm sürdüm toprağına taşına
Vardım anne baba mezar başına
Ellerim belimde durdum ağladım
Burdan varıp arabayla girince
Birkaç eşe dosta selam verince
Köyümün durumun öyle görünce
Elimi dizime vurdum ağladım
Ahmet Erbay her yer virane olmuş
Yıkılmış evleri örenle dolmuş
Kurumuş ağaçlar yaprağı solmuş
Oturdum hayaller kurdum ağladım