Refakatçin var mı diye sorarsın
Benim kimim kimsem yok doktor beyim
Sorarken boşuna kendin yorarsın
Benim kimim kimsem yok doktor beyim
Hemşire getirdi serumu takar
Yapıyor iğneyi etlerim yakar
Anam yok bacım yok bana kim bakar
Benim kimim kimsem yok doktor beyim
Bana soruyorlar akraban noldu
Düşündüm birazcık gözlerim doldu
Hastane köşesi mekanım oldu
Benim kimim kimsem yok doktor beyim
Ziyaret saati kimseler gelmez
Durmadan ağlarım yüzlerim gülmez
Neler çekiyorum insanlar bilmez
Benim kimim kimsem yok doktor beyim
Ahmet Erbay aylar oldu yatıyor
Sırtlarım ağrıdı ranza batıyor
Elin eşi dostu mektup atıyor
Benim kimim kimsem yok doktor beyim