Küçücük yaşımda anasız kaldım
Ben anasız kaldım kimse kalmasın
Hayatta süründüm nasibim aldım
Ben anasız kaldım kimse kalmasın
Anasız kalınca düştüm batağa
Çok aç susuz girdim akşam yatağa
Hasret kaldım bir tas ayran katığa
Ben anasız kaldım kimse kalmasın
Tek başına kaldım yıllardan beri
İnanın dolmuyor ananın yeri
Bir kere gitti mi dönmüyor geri
Ben anasız kaldım kimse kalmasın
Kimse ana gibi vermiyor emek
Getirmez önüne sıcacık yemek
Kolay değil sırrın ellere demek
Ben anasız kaldım kimse kalmasın
Ahmet Erbay kaldı yıllarca yetim
Derdini anlatsan keserler etim
Açlıktan sarardı benizim betim
Ben anasız kaldım kimse kalmasın
İlk Yorumu Siz Yapın