İçeriğe geç

Yazar: Ahmet Erbay

EMSALİM OLSAYDIN

Ben mi erken doğdum sen mi geç kaldın
Emsalim olsaydın ne vardı sanki
Görünce aklımı başımdan aldın
Emsalim olsaydın ne vardı sanki

Daha çok tazesin bu nasıl haldır
Boyu fidan gibi ince bir daldır
Ağzı şeker şerbet dudaklar baldır
Emsalim olsaydın ne vardı sanki

Sana uygun değil büyüktür yaşım
Dişlerim döküldü ağardı başım
Bembeyaz duruyor kirpiğim kaşım
Emsalim olsaydın ne vardı sanki

Ölürdüm uğruna bırakmam peşin
Elini vurdurmaz görürdüm işin
Ne yapar eder olurdum eşin
Emsalim olsaydın ne vardı sanki

Ahmet Erbay bölemedi kozunu
Türlü çeşit veriyorsun pozunu
Şu dünyanın çok atardık tozunu
Emsalim olsaydın ne vardı sanki

Yorum Bırak

EMSALİM DEĞİLSİN

Ne güzel gözüktün bir anda bana
Emsalim değilsin kız ben ne deyim
Yaşıtım olsaydın sarardım sana
Emsalim değilsin kız ben ne deyim

Bir şey diyemedim çok küçük yaşın
Çok hoşuma gitti kirpiğin kaşın
Benim omuzuma yaslardın başın
Emsalim değilsin kız ben ne deyim

Beni cezbediyor dudağın dilin
Sanki davet eder o ince belin
Benim zamanımda olsaydın gelin
Emsalim değilsin kız ben ne deyim

Öpmeye doyulmaz yanağın yüzün
Sohbetinden belli çok tatlı sözün
Melül melül bakar o ela gözün
Emsalim değilsin kız ben ne deyim

Benim yaşım büyük değilim dengin
Senide ağırlar bu gönlüm zengin
Tadından yenmezsin bellidir rengin
Emsalim değilsin kız ben ne deyim

Bu Ahmet Erbay’ın gözü var sende
Belliki çok erken doğmuşum bende
Gözüm kaldı gülüm o beyaz tende
Emsalim değilsin kız ben ne deyim

Yorum Bırak

EMMİMİ TOPRAĞA VERMEN

Bin dokuz yüz doksan beşte yitirdim
Emmimi toprağa vermen geliyom
Ağlaya sızlaya kendim bitirdim
Emmimi toprağa vermen geliyom

Dediler ki emmin hakka yürümüş
Azrail’in gözlerimi körümüş
Bütün sevenlerin yasa bürümüş
Emmimi toprağa vermen geliyom

Biz düştük yollara köye az kaldı
Taksinin kornası çok acı çaldı
Kör olsun Azrail emmimi aldı
Emmimi toprağa vermen geliyom

Bak göründü meşelinin başları
Hiç dinmedi gözümüzün yaşları
Başına yazılmış mezar taşları
Emmimi toprağa vermen geliyom

Kolu komşu kapınıza yığıldı
Gözümüzde yaş kalmadı sağıldı
Başsağlığı veren geri dağıldı
Emmimi toprağa vermen geliyom

Ahmet Erbay sana sanma ki doydu
Emmimin vefatın tüm çevre duydu
Kolu komşu gelip bir tas su koydu
Emmimi toprağa vermen geliyom

Yorum Bırak

EMEKLERİN ÖDENMEZ ANAM

Yokluklar içinde beni büyüttün
Destek oldun emekleyip yürüttün
Adım attım düşe kalka yürüttün
Senin emeklerin ödenmez anam

Büyüsün diyerek sütünü verdin
Ben sana kurban oluyum derdin
Bizi doyurur da sen sonra yerdin
Senin emeklerin ödenmez anam

Hasta olsam bekler idin bıkmadan
Acızlanıp kaşın bile yıkmadan
Katlanırdın hiç canını sıkmadan
Senin emeklerin ödenmez anam

Daha çocuk derdin kaç olsa yaşım
Yetişirsin dara düşünce başım
Sayende kazandım ekmeğim aşım
Senin emeklerin ödenmez anam

Büyüttün ellere muhtaç etmeden
Her birimiz bir yerlere gitmeden
Vadeniz yetip te ömür bitmeden
Senin emeklerin ödenmez anam

Bu Ahmet Erbay’da kurbandır sana
Ne yapsam da yerin dolmuyor ana
Bir kötü kelime etmedin bana
Senin emeklerin ödenmez anam

Yorum Bırak

EMEĞİ ÖDENMEZ

Doğurup dünyaya getirir anan
Ana baba eş emeği ödenmez
Bunlardan başka olmaz ki yanan
Ana baba eş emeği ödenmez

Analar yavrunun zahmetin çeker
Sana bir hal olsa gözyaşı döker
Çalışır çabalar babalar çöker
Ana baba eş emeği ödenmez

Nere gitsen bırakmazlar peşini
Korur kollar herkes bilir işini
Bulamazsın bu üçünün eşini
Ana baba eş emeği ödenmez

Hastalansan hiç ayrılmaz başından
Kahrını çekerler küçük yaşından
Sorumludur yemeğimden aşından
Ana baba eş emeği ödenmez

Ahmet Erbay anam yıkardı tasla
Çekinme babaya sırtını yasla
Eşin kolay kolay bırakmaz asla
Ana baba eş emeği ödenmez

Yorum Bırak

EMANET BANA

Emanet bana eş ile yavru
Şenliktir ban orası doğru
İçimden parça onların bağrı
Mevla’m onlara ömrünü versin

Elimde olsa onları üzmem
Laf ile değil boş yere ezmem
İtiraf ederim dünyada gezmem
Felek onlara ömrünü versin

Onları bırakır nasıl giderim
Günümü gördüm daha ne derim
Uğruna canımı feda ederim
Lakin onlara ömrünü versin

Erbay’ım oğluma bu canım feda
Rahatça ölmem etmeden veda
Alırsan onları kalmam dünyada
Yaradan onlar ömrünü versin

Yorum Bırak

ELLERİN OLUNCA

Benimle evlensen olurdun hanım
Ellerin olunca öldürdün beni
Ben senin uğruna verirdim canım
Ellerin olunca öldürdün beni

Günlerim aylarım zindana döndü
Bu güzel hayatım bir anda söndü
Seninle evlenmek doğduğum gündü
Ellerin olunca öldürdün beni

Beni güvendirip gittin ellere
Sordum seni gökte esen yellere
Kendimi atayım coşkun sellere
Ellerin olunca öldürdün beni

Yaşayan ölüyüm gittin gideli
Aklımı oynattım oldum bir deli
Doktorlar dedi ki sevdanın yeli
Ellerin olunca öldürdün beni

Ahmet Erbay murat alırdı senle
Anladım besbelli eğlendin benle
Kendimi avutam bilmem ki nenle
Ellerin olunca öldürdün beni

Yorum Bırak

ELLERİM KOYNUMA SOKTUM

Moralim bozuldu düşündüm durdum
Oturdum bir yerde çok hayal kurdum
Bazen öfkelenip dizime vurdum
Ellerim koynuma soktum ağladım

Eşim dostum gelip beni bakmadı
Çok üşüdüm ateş bile yakmadı
Sevenlerim hiç sözümü takmadı
Ellerim koynuma soktum ağladım

Yüzüm güler gülen birin görünce
Unuturum bir ortama girince
En ufak şey ortalığı gerince
Ellerim koynuma soktum ağladım

Düşün düşün ağrı girer başıma
Kimse bakmaz gözden akan yaşına
Yaşlar doldu kirpiğime kaşıma
Ellerim koynuma soktum ağladım

Vurman yeter biraz acıyın bana
Bunlar layık mıdır Ahmet’im sana
Şu ellerin sözü dokunur cana
Ellerim koynuma soktum ağladım

Yorum Bırak

ELLERE GİTTİ

Ağlama diyorlar gel de ağlama
Yar beni bırakıp ellere gitti
Oturup düşünüp kara bağlama
Yar beni bırakıp ellere gitti

Durmadan ağlarım dinmiyor yaşım
Bir türlü dertten eh olmaz başım
Bana zehir oldu ekmeğim aşım
Yar beni bırakıp ellere gitti

Beni tercih etti yaban ellere
Bizi konuşurlar düştük dillere
Derdimi dökerim esen yellere
Yar beni bırakıp ellere gitti

Bana söz vermişti sözünü yedi
Seni deli gibi seviyom dedi
Girdi aramıza bir kara kedi
Yar beni bırakıp ellere gitti

Çok üzdü muhannet Ahmet Erbay’ı
Şansına düşen bu muydu payı
Sizlerde duyum emmi ve dayı
Yar beni bırakıp ellere gitti

Yorum Bırak

ELLER KISKANSIN

Çok iyi düşünün olmayın pişman
Öyle bir yar sevki eller kıskansın
Yanına yakışsın çatlasın düşman
Öyle bir yar sevki eller kıskansın

Gezip dolaşsınlar koluna taksın
Onun güzelliği ortamı yaksın
Herkes hevesleyip arkandan baksın
Öyle bir yar sevki eller kıskansın

Sakın bir kötünün girme koynuna
Kan içer düşmanın gelme oynuna
Kendini kandırıp sarma boynuna
Öyle bir yar sevki eller kıskansın

Yanında görenler maşallah desin
Budağın ısırıp kendini yesin
Seni çekemeyen kıskanır kesin
Öyle bir yar sevki eller kıskansın

Ahmet Erbay derki sana yakışsın
Görenler arkandan size bakışsın
İpekten işlenmiş ince nakışsın
Öyle bir yar sevki eller kıskansın

Yorum Bırak
2024 © Ahmeterbay.com | Tüm Hakları Saklıdır.