Söylen Azrail’e gelmesin boşa
Dostlar varken Azrail’e gerek yok
Ölüm ve ayrılık gider mi hoşa
Dostlar varken Azrail’e gerek yok
Yıllar yılı emer benim kanımı
Sakın gelme dostlar alır canımı
Hiçe sayar şöhretimi şanımı
Dostlar varken Azrail’e gerek yok
Baskın çıktı açtırmazlar gözümü
Ne söylesem dinlemezler sözümü
Çevrem bitti kayıp ettim özümü
Dostlar varken Azrail’e gerek yok
Hala çöker kaldıramam başımı
Ağlıyorken kimse silmez yaşımı
Yazın dursun mezarımın taşını
Dostlar varken Azrail’e gerek yok
Ahmet Erbay yaşayan bir ölüyüm
Kimim var ki dertlerimi bölüyüm
Coşkun akan ırmağıyım gölüyüm
Dostlar varken Azrail’e gerek yok