Bir sualim vardır yaradan sana
Ben ne zaman güleceğim yaradan
Bir kez olsun huzur vermedin bana
Ben ne zaman güleceğim yaradan
Anadan doğalı yüzüm gülmedi
Yıllardır yuvama huzur girmedi
Dilek tuttum hiç yerine gelmedi
Ben ne zaman güleceğim yaradan
Yıprandı bedenim düşecek hasta
Yüzümü görenler sanıyor yasta
Dizimde derman kalmadı kasta
Ben ne zaman güleceğim yaradan
Bu kaderle ne yaparım nişlerim
Düzelmedi kötü gider işlerim
Sıka sıka döküldü hep dişlerim
Ben ne zaman güleceğim yaradan
Bu Ahmet Erbay’ın sinesi yara
Kaderim kötüymüş düşürdü dara
Alnımın yazısı yazılmış kara
Ben ne zaman güleceğim yaradan